آلاینده سنجی

چند نمونه از خطرناک ترین مواد شیمیایی:

تری کلروایلن (Dioxins): تری کلروایلن در تولید پلی وینیل کلراید و رنگ‌های کلزا استفاده می‌شود این ماده مدت زمان زیادی در زمین باقی می‌ماند و از طریق خوردن محصولات غذایی و یا تنفس هوای تلف شده در محیط زیست به سلامت انسان و محیط زیست آسیب می‌رساند.

بنزن ( Benzene ): بنزن یکی از سمی‌ترین آلاینده‌های شیمیایی صنعتی است که برای ساخت مواد شیمیایی مانند رزین‌ها، پلاستیک‌ها، رنگ‌ها، چسب و غیره استفاده می‌شود. این آلاینده می‌تواند باعث ابتلا به بیماری‌های مزمن مانند سرطان، آسم و مشکلات در سیستم عصبی شود.

آرسنیک ( Arsenic ): آرسنیک آلاینده‌ای بسیار خطرناک است و می‌تواند در طیف وسیعی از بیماری‌ها مانند سرطان، مشکلات سیستم ایمنی بدن، آسم و سایر مشکلات سلامتی دخیل باشد.

جیوه ( Mercury ): جیوه یک سم سنگین است و در برخی از صنایع مانند صنایع الکترونیک، داروسازی، نورپردازی و غیره استفاده می‌شود. این آلاینده می‌تواند باعث مشکلات بسیاری مانند مشکلات عصبی، تشدید بیماری‌های کبدی، کلیه، آسیب به سیستم ایمنی بدن و سرطان شود.

سرب ( Lead  ): سرب در برخی از پیوندهای فلزی و باتری‌ها استفاده می‌شود و می‌تواند در محیط زیست و در محصولات مختلف مانند آب شرب، خاک، خشکبار و غیره پیدا شود. سرب به طور قابل توجهی در سیستم عصبی مرتبط با استفاده از کاتکول آمین‌ها و همچنین با بروز مشکلات خونی مرتبط است.

تاثیرات آلاینده های شیمیایی:

آلاینده های شیمیایی می‌توانند تأثیرات بسیاری بر وضعیت زیست محیط مان داشته باشند. در ادامه با برخی از تاثیرات نامطلوب آنها در محیط زیست آشنا می شویم:

• تاثیرات مخرب آب و هوایی
• اثرات مخرب بر سلامت انسان( تنفس، پوست)
• تاثیر بر سلامت جانوران و کاهش جمعیت آنها
• اثرات مخرب بر کشاورزی

راه حل کاهش آلاینده های شیمیایی در محیط زیست:

• مدیریت پسماندها: از طریق جمع آوری و دفع صحیح پسماندها و رسیدگی به آلاینده های از پیش تعریف شده، میتوان از انتشار این مواد سمی به رودخانه ها، دریاچه ها، و به خصوص به هوا جلوگیری کرد.
• برنامه بهبود کیفیت هوا: در بسیاری از کشورها، برنامه های هماهنگ شده برای بهبود کیفیت هوا وجود دارد، این برنامه ها شامل محدودیت تولید آلاینده ها و طراحی وسایل حمل و نقل پایدار می باشند.
• استفاده از فناوری های روز: استفاده از فناوری های موجود و بهبود یافته می تواند کمک شایانی به کاهش میزان آلودگی هوای زیست‌محیطی کند. برای مثال، تکنولوژی سوخت برق و خودروهای الکتریکی می توانند به مقدار قابل ملاحظه ای از آلاینده های شیمیایی را کاهش دهند.
• استفاده از محصولات پایدار: استفاده از محصولات پایدار و کاهش استفاده از خودرو، دیگ گازی و سایر وسایل صنعتی می تواند به افزایش کیفیت هوای زیست‌محیطی و کاهش میزان آلایش هوا کمک کند.
• نظارت بر سیستم های فاضلاب: ذخایر آب جهان بسیار محدود و دوره زمانی بازگشت آن در مواردی طولانی است، بنابرین، ایجاد سیستم های تصفیه قوی و پایش بر روی آنها می تواند به کاهش تاثیرات زیان آور آلاینده های شیمیایی اثر مثبت بگذارد.

با این حال، همه ی این راه حل ها به تنهایی کافی نیستند و نیاز به آموزش صحیح نیروی کار، تغییر رفتار شهری و حمایت مالی از تحقیقات به منظور توسعه روش های بهبودیافته با کارآیی بیشتر برای کنترل آلاینده ها دارد.